เสสรวล คือ

• -สวน
  ก. หัวเราะร่าเริง, หัวเราะอย่างสนุกสนานครึกครื้น, สรวลเสหรือ สรวลเสเฮฮา ก็ว่า.
  -สวน
  ก. หัวเราะเล่น.

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สรวล     สวน ก. หัวเราะ, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระสรวล.
• เสสรวง    -สวง ก. บน, บูชา, เซ่น, สรวงเส ก็ใช้.
• สรวลเส    ก. หัวเราะร่าเริง, หัวเราะอย่างสนุกสนานครึกครื้น, เช่น เขาชอบหาเรื่องขำขันมาเล่า ทำให้เพื่อน ๆ ได้สรวลเสเฮฮาเสมอ, เสสรวล ก็ว่า.
• ผู้สรวลเสเฮฮา    ผู้สนุกสนาน ผู้เฉลิมฉลอง
• สรวลเสเฮฮา    ก. หัวเราะร่าเริง, หัวเราะอย่างสนุกสนานครึกครื้น, เช่น เขาชอบหาเรื่องขำขันมาเล่า ทำให้เพื่อน ๆ ได้สรวลเสเฮฮาเสมอ, เสสรวล ก็ว่า.
• (กำสรวล)    มาจาก กำสรวลศรีปราชญ์ ฉบับโรงพิมพ์ ไท ถนนรองเมือง พ.ศ. ๒๔๖๐
• กำสรวล    -สวน (แบบ) ก. โศกเศร้า, คร่ำครวญ, ร้องไห้, เช่น ไทกำสรดสงโรธ ท้ยนสงโกจกำสรวลครวญไปพลาง. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (โบ กำสรวญ).
• กําสรวล    กันแสง ครวญ คร่ําครวญ ร่ําไห้ ร้องไห้ รําพัน สะอื้น โหยไห้
• ยิ้มสรวล    ยิ้มเยาะ ยิ้มแย้ม สดชื่น เห็นชอบ
• แย้มสรวล    ก. ยิ้มแย้ม ร่าเริง.
• การสรวลเสเฮฮา    ความรื่นเริง ความร่าเริง ความสนุกสนานเฮฮา ความเบิกบานใจ
• สรวงเส    ก. บูชา, เสสรวง ก็ว่า.
• กระสรวล    -สวน (กลอน) ก. ยินดี, ร่าเริง, เช่น นางนกกระสรวลสันต์ สมเสพ. (นิ. นรินทร์).