เหนื่อยเหน็ด คือ

• หมดเรี่ยวหมดแรง
  อ่อนล้า
  เหนื่อย
  เหนื่อยล้า
  เหน็ดเหนื่อย

• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหนื่อย     ก. รู้สึกอ่อนแรงลง, อิดโรย.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• เหน็ดเหนื่อยเกินไป    คุ้มคลั่ง จิตว้าวุ่น ตกใจง่าย ประณีตเกินไป หัวหมุน เคร่งเครียดเกินไป ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ
• ซึ่งอยู่เหนือสุด    ซึ่งตั้งอยู่ไกลที่สุดทางทิศเหนือ
• เหนื่อยกายเหนื่อยใจ    เหนื่อยทั้งกายและใจ
• เหนือสุด    ข้างบนสุด บนสุด สุดยอด สูงสุด ซึ่งอยู่ในระดับสูงสุด ยิ่งใหญ่ที่สุด
• เหน็ดเหนื่อย    ก. อ่อนเพลียเพราะทำงานเป็นต้น, เหนื่อยเหน็ด ก็ว่า.
• อยู่เหนือ    มีกว่า มีชัย ยอดเยี่ยมกว่า อยู่นอกเหนือ อยู่เลย เหนือจักรวาล เหนือโลก เหลือล้น เหลือเกิน อยู่ข้างบน อยู่บน ชะโงกมาใกล้ เข้ามาใกล้
• ไม่เหนื่อย    ขยันหมั่นเพียร ไม่ย่อท้อ
• ทำให้เหน็ดเหนื่อยเกินไป    ต้มหรือให้ความร้อนมากเกินไป ทำมากเกินไป ทำเกินไป พูดเกินความจริง อวดโต เพิ่มหรือขยายเกินกว่าปกติ
• หยุดชั่วหายเหนื่อย    คลายเครียด พักผ่อน พักเหนื่อย หายใจ
• เลื้อยเหมือนหนอน    คืบคลาน
• เหนื่อยเจียนตาย    เหนื่อยแทบตาย เหนื่อยสายตัวแทบขาด