เหมาะควร คือ

• สมควร
  เหมาะสม

• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหม     เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
• เหมา     ๑ เหฺมา ก. คิดเป็นจำนวนรวม เช่น รับเหมาเหมาผลไม้ทั้งเข่ง; หาความ เช่น อย่าเหมาว่าฉันผิดคนเดียว. ๒ เหฺมา ( ถิ่น-อีสาน ) น. เม้า คือ
• เหมาะ     ว. ดี เช่น ได้โอกาสเหมาะ, พอดี เช่น กำลังเหมาะ, สมควร เช่น โอกาสนี้ไม่เหมาะจะเข้าพบผู้ใหญ่, คู่ควร เช่น ๒ คนนี้เหมาะกัน.
• หมา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• ควร     ควน ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• อย่างเหมาะควร    อย่างเหมาะสม
• สมควรเหมาะเจาะ    เหมาะสม สมควรพอดี
• พอเหมาะพอควร    adv. อย่างเหมาะเจาะพอดิบพอดี ชื่อพ้อง: พอดี, พอประมาณ, พอสมควร, พอเหมาะพอดี ตัวอย่างการใช้: ลูกควรจะใช้อำนาจและเงินทองให้พอเหมาะพอควรแก่งาน
• เหมาะที่จะครองมาก    ชัดเจน ตามที่ปรากฎ ตามผิวเผิน ตามโฉมภายนอก เกี่ยวกับหลักฐานแรก เริ่ม
• ความพอเหมาะ    ความพอดี ความพอประมาณ ความเหมาะสม การงด การละเว้น การสละสิทธิ์ ความพอเพียง ความเหมาะเจาะ การได้สัดส่วน
• ความเหมาะสม    n. เข้ากันดี , ตัวอย่างการใช้: เราทำงานกันอย่างละเอียดรอบคอบ เพื่อให้การประมวลผลเป็นไปด้วยความเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ
• ไม่เหมาะ    เป็นเบี้ยล่าง เสียเปรียบ ไม่บังควร ไม่เหมาะสม ไม่เข้าท่า ไม่ได้เรื่อง