เหยิ่ยว คือ

• รุ้ง

• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหย     เหฺย ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• เหยี่ยว    น. ชื่อนกในวงศ์ Accipitridae ปากงุ้มและคม ขาและนิ้วตีนแข็งแรงมาก เล็บยาวแหลม ปีกแข็งแรง บินร่อนได้นาน ๆ ส่วนใหญ่ล่าสัตว์กินเป็นอาหาร มีหลายชนิด เช่น เหยี่ยวขาว หรือ เหยี่ยวปักหลัก (Elanus caeruleus)
• ตาเหยี่ยว    ซึ่งมีตาที่แหลมคม ตาคมกริบ.ตาไว
• เล็บเหยี่ยว    น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Zizyphus oenoplia Miller ในวงศ์ Rhamnaceae ต้นมีหนามโค้ง ผลเล็ก กินได้, หมากหนาม ก็เรียก.
• เหยี่ยวข่าว    (ปาก) น. นักข่าว, คนที่หาข่าวได้รวดเร็วเป็นพิเศษ.
• คล้ายเหยี่ยว    กระหายสงคราม ชอบรบ ชอบสงคราม เกี่ยวกับสงคราม
• รังนกเหยี่ยว    รังนกอินทรี
• เหยี่ยวล่านก    เหยี่ยว
• เหยี่ยวฮอบบี้    เหยี่ยวฮอบบี้ยุโรป
• เหยี่ยวเทียม    หุ่นไล่กา อุปกรณ์ที่ทําให้สัตว์กลัว เครื่องไล่นก
• คนที่ใช้เหยี่ยวล่านก    คนเร่ขาย ผู้เผย-แพร่ พนักงานเร่ขาย พ่อค้าย่อย พ่อค้าเร่
• ซึ่งคล้ายเหยี่ยว    ซึ่งเกี่ยวกับนกจำพวกเหยี่ยว
• เหยี่ยวจำพวก citrus    ผู้รบกวน ผู้วิ่งแข่งระยะไกล สุนัขล่าสัตว์พันธุ์หนึ่ง