แก่นไม้ คือ

• ไส้ไม้
  เนื้อไม้
  แ่ก่นไม้

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่น     น. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.
• ก่น     ๑ ( โบ ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ๒ ก. ขุดโค่น.
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• โรคแก่นไม้ผุ    โรคไส้หัก โรคไส้เน่า
• แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น    กลบเกลื่อน เลียนแบบ แสร้งทำ แสร้งเป็น
• แก่เกินไป    ไร้ประโยชน์
• ที่แก่เกินไป    มีอายุมากเกินไป
• ที่แก้ไม่ตก    ที่อธิบายไม่ได้ ที่แก้ไขไม่ได้
• ที่แก้ไม่ได้    ที่หนีไม่รอด ที่แยกกันไม่ออก
• ยังไม่แก่    ยังไม่สุก ยังไม่โตเต็มที่
• แก้วสีไม้ไผ่    น. ไพฑูรย์, เพชรตาแมว.
• แก้ไม่ตก    อธิบายไม่ได้ ขบไม่แตก คิดไม่ออก
• แก้ไม่ได้    หนีไม่รอด เอาไม่ออก

• แก่นไม้กฤษณา คุณภาพดี มีกลิ่นหอม
• เนื้อไม้ส่วนนอกจะมีสีสว่างมากกว่าส่วนแก่นไม้ มีสีเหลืองสดเมื่อเลื่อยใหม่