แขย่ง คือ

• ขะแหฺย่ง
  ว. แขย็ก ๆ, อาการที่ปีนขยับขึ้นไปทีละน้อย ๆ ขึ้นไปได้ไม่สะดวก, เช่น ผ้าคาดพุงผูกพันขยันตะแบง แขย่งเข่นฆ่าพร้าขัดเอว. (ม. ร่ายยาว ชูชก), มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ เขย้อ เป็น เขย้อแขย่ง.

• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• ขย     ขะยะ- ( แบบ ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. ( ป.
• เขย้อแขย่ง    ขะเย่อขะแหฺย่ง ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.
• ขยันขันแข็ง    ขยัน อุตสาหะ ขยันหมั่นเพียร ขันแข็ง พากเพียรพยายาม พากเพียร แข็งขัน
• ขะเย้อแขย่ง    -ขะแหฺย่ง ก. กระเย้อกระแหย่ง, เขียนเป็น เขย้อแขย่ง ก็มี.
• คนที่ขยันขันแข็ง    คนที่สนุกสนาน เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว
• ความขยันขันแข็ง    ความอุตสาหะ ความขยันหมั่นเพียร ความเร่าร้อน การมีใจจดใจจ่อ ความกระตือรือร้นจนเกินไป ความปรารถนาอย่างมาก
• อย่างขยันขันแข็ง    อย่างแข็งขัน อย่างกระฉับกระเฉง อย่างกระตือรือร้น อย่างคล่องตัว อย่างคล่องแคล่ว อย่างพากเพียร อย่างอุตสาหะ
• แขยง    ๑ ขะแหฺยง น. ชื่อปลาน้ำจืดแทบทุกชนิดในวงศ์ Bagridae ไม่มีเกล็ด มีหนวดยาว ๔ คู่ ครีบหลังตอนแรกมีก้านครีบแข็ง หยักเป็นหนามคมเช่นเดียวกับครีบอก ตอนที่ ๒ เป็นครีบไขมันลักษณะเป็นแผ่นเนื้อขนาดเล็กหรือใหญ่
• แขย็ก ๆ    ขะแหฺย็ก ว. อาการที่ปีนขยับขึ้นไปทีละน้อย ๆ ขึ้นไปได้ไม่สะดวก เช่น ปีนต้นไม้แขย็ก ๆ, อาการที่ขยับไปทีละน้อย ๆ เพราะไปไม่ถนัด เช่น ถีบจักรยานแขย็ก ๆ เดินแขย็ก ๆ.
• แขย็กๆ    adv. อย่างที่ขยับขึ้นไปทีละน้อยๆ ช้าๆ ตัวอย่างการใช้: เขาไต่แขย็กๆ ขึ้นไปบนต้นมะม่วงหวังจะเอามะม่วงพวงโตนั้นให้ได้
• ขยับเขยื้อนไม่ได้เพราะติดน้ําแข็ง    ติดแน่นอยู่ในน้ําแข็ง
• ขยะแขยง    ขะหฺยะขะแหฺยง ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
• น่าแขยง    น่าขยะแขยง น่ารังเกียจ น่าเกลียดน่ากลัว
• แขยงขน    ขยะแขยง สะอิดสะเอียน แขยงแขงขน แสยงขน

• ฉันถามหัวหน้าทีมขะเย้อแขย่ง จะมองมากกว่าข้อมูล