แป้งปะหน้า คือ

• แป้งโรยตัว

• แป     น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
• แป้ง     น. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร, ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า.
• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• การปะหน้า    การฉากปูน การเย็บขอบ ชั้นฉาบปูน ชั้นปกคลุม ชั้นพื้นผิว เครื่องหมายทหารบนบ่าเสื้อแขนเสื้อ คอเสื้อหรือที่อื่น ๆ adj
• ในปะหน้า    บัตร รายการคดีและคำพิพากษาของศาล รายการเรื่องราวการพิจารณาโดยคณะกรรมการสภา หนังสือแสดงการเสียภาษีศุลกากร ใบเซ็นของสินค้า
• ใบปะหน้า    1) n. แผ่นกระดาษที่อยู่ด้านหน้าสุดของเอกสารเพื่อแจ้งข้อความสำคัญ ตัวอย่างการใช้: หัวหน้าสั่งให้เลขาทำใบปะหน้าเพิ่ม ซึ่งจะต้องระบุจำนวนเอกสารทั้งหมดว่ามีกี่แผ่น clf.: ใบ, แผ่น 2) n.
• ปะหนัน    -หฺนัน น. ดอกลำเจียก. (ช.).
• เขียนใบปะหน้า    นำเข้ารายการพิจารณาคดีของศาล สรุปสาระสำคัญ
• ต้นปะหนัน    ปะหนัน ปาหนัน ลําเจียก
• แป้งมันสำปะหลัง    แป้งมัน
• แป้งมันสําปะหลัง    แป้งมัน แป้งสิงคโปร์
• แปะ    ก. เอาของแบน ๆ บาง ๆ ทาบเข้าไป. ว. เสียงดังอย่างเสียงตบมือ.