แผลเป็น คือ

• น. แผลที่หายแล้ว แต่ยังมีรอยอยู่.

• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• แผลเปื่อย    แผลพุพอง แผลอักเสบ แผลเป็นหนอง
• ทิ้งรอยแผลเป็น    เกิดรอยแผลเป็น ทำให้เกิดเเผลเป็น
• รอยแผลเป็น    รอยบาก รอยแผล แผลเป็น จุด ตําหนิ ปาน รอย เส้น ไฝ
• เกิดรอยแผลเป็น    ทิ้งรอยแผลเป็น ทำให้เกิดเเผลเป็น
• เกิดแผลเปื่อย    กลายเป็นแผลเปื่อย ทำให้เกิดแผลเปื่อย
• ทำให้เกิดแผลเปื่อย    กลายเป็นแผลเปื่อย เกิดแผลเปื่อย
• แผลเป็นบนเมล็ด    สะดือเมล็ดพืช
• แผลเป็นหนอง    แผลเปื่อย
• ทำให้เกิดเป็นร่องหรือเป็นแผลเป็น หรือรอยย่น    กลายเป็นรอยต่อหรือเป็นร่อง เย็บต่อ
• แผลเก่า    (สำ) น. ความเจ็บช้ำที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.
• เป็นแผล    บาดเจ็บ
• กลายเป็นแผลเปื่อย    ทำให้เกิดแผลเปื่อย เกิดแผลเปื่อย

• มาร์ค เจ้าล่ะว่าไง แผลเป็นนี้ข้าได้จาก อะกรูเลมี
• เราชอบเที่ยว และเราทั่งคู่มีรอยแผลเป็นเหมือนกัน
• จนขึ้นอืด แต่คุณจะเห็นว่ามีรอยแผลเป็นอยู่ตรงนี้
• คู่แข่งทางการเมืองหลายคน มีแผลเป็นทิ้งไว้มากมาย
• ฉันไม่รู้เรื่องความทรมานของคุณ รอยแผลเป็นของคุณ
• ถูกซ้อมจนน่วมไปทั้งตัว นายอยากเห็นรอยแผลเป็นไหม
• ก็แค่พวกหน้าถูกไฟไหม้ มีแผลเป็นบนตัวเท่านั้นเอง
• ช่าย มันเป็นเรื่องน่าขันถ้าเจ้าได้แผลเป็นกลับมา
• เธอเองก็เหมือนกัน เธอมีแผลเป็นที่เข่าก็เพราะฉัน
• ฉันบอกนายแล้วว่า ไม่ให้เอาแผลเป็นของยัยนั่นออก !