แยกแยะไม่ออก คือ

• มองเห็นไม่ชัด
  ไม่ปรากฎชื่อ

• แยก     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• แยกแยะ     ก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป.
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• แยะ     ก. แยก, แบะออก, แตกออก. ว. มากมาย เช่น ข้าวของมีแยะไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เยอะ เป็น เยอะแยะ.
• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• แยกแยะไม่ได้    จำแนกไม่ได้ อย่างเดียวกัน เดียวกัน เหมือนกันทุกอย่าง
• ไม่ได้แยกแยะ    ไม่ได้ทำให้แตกต่าง ไม่ได้ทําให้แตกต่าง
• ไม่สามารถแยกแยะได้    ซึ่งไม่สามารถระบุได้
• ซึ่งแยกแยะออกจากกันได้    ซึ่งทำให้แตกต่างกันได้ ซึ่งแบ่งแยกประเภทหรือชนิดได้
• แยกแยะของออกจากันได้    บอกความแตกต่าง
• ซึ่งแยกแยะ    ซึ่งแบ่งออก เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง

• เธอบอกว่า ฉันแยกแยะไม่ออก ระหว่างเพื่อนกับธุรกิจ
• เพราะเจ้าเป็นคนเถือ่น ตาของเจ้าก็แยกแยะไม่ออก
• รับรอง ต่อให้แฟนคุณก็แยกแยะไม่ออก
• คงจะดื่มหนักจนแยกแยะไม่ออก
• เอเดรียนกำลังแยกแยะไม่ออก
• นายแยกแยะไม่ออกแล้วหรอไง ?
• ฉันไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าคุณจะแย่ถึงขนาดที่ แยกแยะไม่ออกว่าฝ่ายไหนดีฝ่ายไหนร้าย