แหม่ คือ

• แหฺม่
  ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.

• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหม     ๑ แหฺม น. ปลอกรัดสิ่งของบางอย่าง เช่นลำกล้องปืนยาวแบบโบราณให้ติดกับราง ด้ามมีด ด้ามสิ่ว ไม้กวาดทางมะพร้าว. ๒ แหฺม ว.
• หมูแหนม    แหนม
• แหมะ    ๑ แหฺมะ ก. นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น เดินมาจนเหนื่อยเลยแหมะอยู่ที่โคนต้นไม้ก่อน เอาของแหมะไว้ตรงนี้อีกแล้ว. ว. อาการที่นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น นั่งแหมะ วางของแหมะ. ๒ แหฺมะ ว. เสี
• แหมะ ๆ    แหฺมะ ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.
• แหม่ม    แหฺม่ม น. คำเรียกหญิงฝรั่ง.
• แห้วหมู    น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Cyperus rotundus L. ในวงศ์ Cyperaceae หัวมีกลิ่นฉุน ใช้ทำยาได้, หญ้าแห้วหมู ก็เรียก.
• หญ้าแห้วหมู    ดู แห้วหมู.
• แก้มแหม่ม    น. ชื่อชมพู่พันธุ์หนึ่งของชนิด Eugenia javanica Lam. ผลกลมแป้น สีชมพูเรื่อ ๆ.
• กระแหมบ    adv. หายใจแผ่วๆ ชื่อพ้อง: แขม็บ คำตรงข้าม: แรง ตัวอย่างการใช้: เขาหายใจอย่างกระแหมบๆ
• กระแหม็บ    -แหฺม็บ ว. แขม็บ, หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, (โบ) เขียนเป็น กระแหมบ ก็มี เช่น กระแหมบกระเหม่นทรวง. (อนิรุทธ์). (แผลงมาจาก แขม็บ).
• กระแหม็บ ๆ    -แหฺม็บ ว. แขม็บ, หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, (โบ) เขียนเป็น กระแหมบ ก็มี เช่น กระแหมบกระเหม่นทรวง. (อนิรุทธ์). (แผลงมาจาก แขม็บ).
• กระแหม่ว    -แหฺม่ว ก. แขม่ว, ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง. (แผลงมาจาก แขม่ว).
• กระแหม่วท้อง    แขม่วท้อง
• ชมพู่แก้มแหม่ม    eugenia javanica syzygium javanicum

• คุณคิดว่าฉันต้องการที่จะอยู่ใน ตำแหน่งนี้แหม่ม ?
• แหม่ ฉันก็อยากจะขอก่อน แต่ฉันหาตัวเธอไม่เจอหนิ
• แหม่ม เรามีเป้าจะโจมตีดาวในทิศทางกำลังเคลื่อนที่ ..
• แหม่ แม่ก็แก่ขนาดนี้แล้วออกจะน่าอายไปสักหน่อย
• คุณอยากให้ผมถอดกางเกงคุณออกเนี่ยนะ แหม่งๆไงไม่รู้
• แต่ว่า ข้อสามนี่ ทำให้ฉันรู้สึกแหม่งๆนิดหน่อย
• แหม่ม ผมคิดว่าบีนหรืออาไลจะอธิบายได้ดีกว่าผม
• ใช่แหม่ม เคซี่ย์แสดงสิ่งที่คุณเพิ่งได้เรียนร
• แหม่มนี้ไม่ได้ตามกฎหมาย นี่คือการ ทดลองที่ผิดกฎหมาย
• แหม่ ผมเดาจากตรานั่นแล้ว คุณคงไม่ได้มาที่นี่