โจรปล้นปศุสัตว์ คือ

• โจรขโมยวัวควาย

• โจร     ๑ โจน, โจระ-, โจนระ- น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. ( ป. , ส. ). ๒ น. ชื่อโรคซางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซางโจร.
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ปล้น     ปฺล้น ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
• ล้น     ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่น น้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้ เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม. ว. ยิ่ง เช่น
• ปศุ     ปะสุ น. สัตว์เลี้ยงสำหรับใช้แรงงาน เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย บางทีก็รวมถึงสัตว์เลี้ยงที่ใช้เป็นอาหารด้วย เช่น แพะ แกะ หมู, มักใช้ประกอบคำ สัตว์
• ปศุสัตว์     n. สัตว์เลี้ยงใช้แรงงานเช่น ช้าง ม้า แพะ แกะ วัว ควาย ชื่อพ้อง: ปศุ ตัวอย่างการใช้: การปลูกพืช และการเลี้ยงปศุสัตว์ รวมทั้งการผสม
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• คนต้อนปศุสัตว์    คนขับขี่ คนขับรถ ค้อน เครื่องตอกเสาเข็ม ไม้ตีกอล์ฟชนิดหัวใหญ่
• ผู้ต้อนปศุสัตว์    ผู้ทะเลาะ ผู้โต้เถียง โคบาล
• การปศุสัตว์    กสิกรรม การจัดการอย่างระมัดระวังและประหยัด การทำนา การทำฟาร์ม การทำไร่ การทำไร่ไถนา การเกษตร การเคหศาสตร์ เกษตรกรรม เกษตรศาสตร์
• โจรปล้นทรัพย์    โจรจี้ปล้น โจรจี้ชิงทรัพย์
• คนงานปศุสัตว์    ผู้ดูแลพัสดุ ผู้เลี้ยงปศุสัตว์ เจ้าหน้าที่พัสดุ
• จํานวนปศุสัตว์    ขนาดฝูงสัตว์ ขนาดฝูงแกะ