โจรจี้ปล้น คือ

• โจรปล้นทรัพย์
  โจรจี้ชิงทรัพย์

• โจร     ๑ โจน, โจระ-, โจนระ- น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. ( ป. , ส. ). ๒ น. ชื่อโรคซางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซางโจร.
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จี     ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
• จี้     ๑ น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ. ๒ ก.
• จี้ปล้น     จี้ จี้ชิงทรัพย์ ชิงทรัพย์ ปล้น ปล้นจี้ ปล้นทรัพย์
• ปล้น     ปฺล้น ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
• ล้น     ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่น น้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้ เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม. ว. ยิ่ง เช่น
• โจรจี้ชิงทรัพย์    โจรจี้ปล้น โจรปล้นทรัพย์
• นีรจร    น. ปลาหรือสัตว์น้ำอื่น ๆ. (ส.).
• โจรปล้นทรัพย์    โจรจี้ปล้น โจรจี้ชิงทรัพย์
• โจร-    โจน, โจระ-, โจนระ- น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. (ป., ส.).
• การจี้ปล้น    การจี้
• โจรปล้นธนาคาร    โจรปล้นแบงค์
• โจรปล้นปศุสัตว์    โจรขโมยวัวควาย
• โจรปล้นสดมภ์    โจรห้าร้อย