เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

โภคิน คือ

สัทอักษรสากล: [phō khin]  การออกเสียง:
"โภคิน" การใช้"โภคิน" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • น. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).
  • โภค     โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. ( ป. , ส. ).
  • โภค-    โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).
  • โภคี    น. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).
  • บริโภค    บอริโพก ก. กิน (ใช้เฉพาะอาการที่ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ) เช่น บริโภคอาหาร, เสพ เช่น บริโภคกาม; ใช้สิ้นเปลือง, ใช้สอย, เช่น บริโภคสมบัติ, คู่กับ อุปโภค. (ป. ปริโภค).
  • ปริโภค    ปะริโพก ก. บริโภค. (ป.).
  • ปาฏิโภค    (แบบ) น. ผู้รับประกัน, นายประกัน. (ป.).
  • ผู้บริโภค    (กฎ) น. ผู้ซื้อหรือได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ และหมายความรวมถึงผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการด้วย; ผู้เข้าทำสัญญาในฐานะผู้ซื้อ ผู้เช่า ผู้เช่าซื้
  • สมโภค    -โพก น. การเสวยสุขกายใจอันเป็นไปในทางโลก. (ป., ส.).
  • อุปโภค    อุปะโพก, อุบปะโพก ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. (ป., ส.).
  • โภคภัณฑ์    โพกคะ- น. เครื่องอุปโภคบริโภค.
  • โภคะ    โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).
  • ราชูปโภค    ราชูปะโพก, ราโชปะโพก น. เครื่องใช้สอยของพระราชา. (ป.).
  • สิ่งบริโภค    ของกิน อาหาร ผลิตภัณฑ์อาหาร อาหารการกิน โภชนาการ
  • โภคทรัพย์    โพกคะ- น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.
  • ปริมาณที่บริโภคได้ต่อวัน    ความทนทานต่อสารพิษไดออกซินที่รับได้ต่อวัน เอดีไอ
ประโยค
  • ร .ศ . โภคิน พลกุล อดีตรองนายกรัฐมนตรีและนักกฎหมายมหาชน พยานจำเลยปากที่สอง
  • คุณอนุพงษ์ อัศวโภคิน
  • ชัยวุฒิ อัจยุตโภคิน