ไต๊โหลง คือ

• ฉาน
  ไทใหญ่
  ชาวไทใหญ่
  เงี้ยว
  ภาษาไทใหญ่
  ไท

• ไต     ( สรีร ) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
• โหล     ๑ โหฺล น. ลักษณนามบอกจำนวนนับหน่วยละ ๑๒ เช่น ดินสอโหลหนึ่ง ปากกา ๒ โหล. ว. โดยปริยายหมายความว่า ที่ถือกันว่ามีคุณภาพต่ำ เช่น เสื้อโหล. ๒
• หลง     หฺลง ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์;
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ทองโหลง    ดู ทองหลาง.
• โหลงโจ้ง    โหฺลง- (ปาก) ว. ลักษณะที่มีแต่น้ำเป็นส่วนใหญ่ แทบไม่มีเนื้อเลย เช่น แกงมีแต่น้ำโหลงโจ้ง.
• โหล่    โหฺล่ ว. อยู่ในลำดับสุดท้าย.
• ครึ่งโหล    6 ๖ หก
• หนึ่งโหล    12 ๑๒ สิบสอง โหล 12 ชิ้น
• ฮัลโหล    สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ
• เป็นโหล    เป็นชุด
• โหลคุกกี้    โหลใส่คุกกี้
• โหลเหล    -เหฺล ว. ดูซูบซีดอิดโรย เช่น หน้าตาโหลเหล.
• กะโหลก    -โหฺลก น. ส่วนแข็งที่หุ้มเนื้อมะพร้าวหรือตาลเป็นต้น เรียกว่า กะโหลกมะพร้าว กะโหลกตาล, ภาชนะที่ทำด้วยกะโหลกมะพร้าวโดยตัดทางตาออกพอเป็นช่องกว้างเพื่อใช้ตักน้ำ; กระดูกที่หุ้มมันสมอง; โดยปริยายหมายความถ
• กะโหล้ง    -โล่ง (ถิ่น-พายัพ) น. กะโหลก.