ไล่บาลี คือ
- ก. สอบความรู้ภาษาบาลี, โดยปริยายหมายความว่า ลองภูมิ, ไล่ภูมิ.
- ไล่ ๑ ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า
- บา น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
- บาล ( แบบ ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. ( ป. , ส. ปาล).
- บาลี น. ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท; คัมภีร์พระไตรปิฎก, พุทธพจน์, เรียกว่า พระบาลี. ( ป. , ส. ปาลิ).
- ลี ก. ไป.
- ปาลิไลยก์ น. ชื่อป่าแห่งหนึ่งที่พระพุทธเจ้าเสด็จอาศัยอยู่ และเป็นชื่อช้างซึ่งอยู่ในที่นั้นด้วย; พระพุทธรูปปางหนึ่ง มีรูปช้างและลิงอยู่ด้วย เรียกว่า ปางพระปาลิไลยก์. (ป.).
- กบาล กะบาน น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล; แผ่นกระเบื้อง; ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน; เครื่องเซ่นผีที่ใส่ภาชนะกับตุ๊กตาแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง และต่อยหัวตุ๊กตา
- กะบาล หัว ศิระ ศึรษะ
- ขุนบาล (โบ) น. นายอากรหวย ก ข.
- คชบาล คชาชีพ ควาญช้าง
- นรบาล นอระ- น. พระราชา. (ป., ส.).
- นฤบาล น. พระราชา. (ส.).
- บริบาล บอริบาน ก. ดูแลรักษา, ดูแลเลี้ยงดู, เช่น บริบาลทารก. น. ผู้รักษา, ผู้ดูแล, ผู้เลี้ยงดู. (ป., ส. ปริปาล).
- บาดาล น. พื้นที่ใต้ระดับผิวดินลงไป, เรียกน้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตรว่า น้ำบาดาล; นาคพิภพ เป็นที่อยู่ของนาค. (ป. ปาตาล).
- บาลซัม impatiens กํายาน ยางหอมต้นสโทแรก ยางไม้สปรูซ สไทแรค โอลีโอเรซิน