(วชิรญาณ) คือ
- มาจาก หนังสือวชิรญาณ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ
- วชิร วะชิระ- น. สายฟ้า; เพชร; อาวุธพระอินทร์. ( ป. ; ส. วชฺร).
- ชิ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
- ญาณ ยาน, ยานะ-, ยานนะ- น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. ( ป. ; ส. ชฺาน).
- ประยูรญาติ ตระกูล ญาติ ประยูร ประยูรวงศ์ วงศ์ตระกูล เครือญาติ เชื้อสาย เผ่าพันธุ์
- ญาณ- ยาน, ยานะ-, ยานนะ- น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. (ป.; ส. ชฺาน).
- วชิรปาณี น. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์. (ป.; ส. วชฺรปาณิ, วชฺรหสฺต).
- ปฏิญาณ ปะติยาน ก. ให้คำมั่นสัญญา โดยมากมักเป็นไปตามแบบพิธี.
- ผู้ญาณ (โบ) น. พยาน.
- พญาณ พะยาน (โบ) น. พยาน.
- วิญญาณ น. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางหู เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เว
- สหัชญาณ การรู้โดยความรู้สึกที่เกิดขึ้นเองในใจ การรู้โดยสัญชาตญาณ การหยั่งรู้ความเข้าใจอันซาบซึ้ง ความสามารถในการเข้าใจโดยสัญชาตญาณ
- สัจญาณ สัดจะ- น. ความรู้เรื่องแห่งความจริง, ในพระพุทธศาสนาประสงค์เอาปรีชาหยั่งรู้อริยสัจ. (ป. สจฺจาณ).
- สัญญาณ น. เครื่องหมายหรือเครื่องแสดงไว้ให้เห็นหรือให้ได้ยินเป็นต้นแม้อยู่ในระยะไกล เพื่อให้รู้ล่วงหน้าจะได้ระวังอันตรายหรือกระทำตามที่บอกหรือแนะไว้ เช่น สัญญาณไฟจราจร สัญญาณธง ตีระฆังเป็นสัญญาณให้พระลงโบสถ
- อภิญญาณ อะพินยา, อะพินยาน น. “ความรู้ยิ่ง” ในพระพุทธศาสนามี ๖ อย่าง คือ ๑. อิทธิวิธิ การแสดงฤทธิ์ได้ ๒. ทิพโสต หูทิพย์ ๓. เจโตปริยญาณ ญาณรู้จักกำหนดใจผู้อื่น ๔. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ การระลึกชาติได้ ๕. ท
- เล็งญาณ ก. พิจารณาเห็นแจ้งด้วยปัญญาที่เกิดจากสมาธิ.
มือถือ