(สัน.) คือ

• เป็นคำสันธาน

• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• สัน.     เป็นคำสันธาน
• น.     เป็นคำนาม
• น.ส.    1) n. Ms. ชื่อพ้อง: นางสาว 2) n. คำย่อนำหน้าชื่อหญิงที่มีอายุตั้งแต่ 15 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปและยังไม่มีสามี ชื่อพ้อง: นางสาว คำตรงข้าม: นาย, นาง ตัวอย่างการใช้: น.ส.สาวิตรีรับหน้าที่เ
• สั่น    ก. ไหวถี่ ๆ เช่น กลัวจนตัวสั่น หนาวจนคางสั่น, ทำให้ไหวถี่ ๆ เช่น สั่นกระดิ่ง สั่นหัว.
• สั้น    ว. ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะยืดหรือยืนเป็นเส้นตรงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งน้อยกว่าอีกสิ่งหนึ่งเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน เช่น เสื้อแขนสั้น กระโปรงสั้น ถนนสายนี้สั้นกว่าถนนสายอื่น ๆ, มีระย
• สิน    ๑ น. เงิน, ทรัพย์, เช่น ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทรัพย์ เป็น ทรัพย์สิน หรือ สินทรัพย์. ๒ ก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น สินมือสินเท้า, ใช้ของมีคมตัดและแต่งให้เรียบร้อย เช่น สินหัวไม้.
• สินี    น. นางผู้มีผิวเนื้อขาวงาม. (ส.).
• สิ้น    ก. หมด, จบ, เช่น กินอาหารมื้อนี้สิ้นเงินไป ๕๐๐ บาท สิ้นปีนี้เขาจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่; ตาย เช่น พ่อแม่เขาสิ้นไปหมดแล้ว.
• สูนุ    (แบบ) น. ลูก, ลูกเล็ก ๆ, เด็ก. (ป., ส.).
• ส้น    น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
• มีสีสัน    มีชีวิตชีวา ฉูดฉาด ประดับมากเกินไป สวยหรู เต็มไปด้วยดอกไม้
• สีสัน    งูเล็ก ๆ ที่มีลายสวยงาม ตัวตลกที่สวมหน้ากากและเสื้อลายข้าวหลามตัด ความมีชีวิตชีวา ความสดใส ความมีสีสัน สี
• ใส่สีสัน    (สำ) ว. อาการที่พูดขยายความให้เกินความจริง, ใส่ไข่ ก็ว่า.
• นิลส์สัน    มาร์ทา บริจิต นิลส์สัน บริจิต นิลส์สัน