(สังโยคพิธาน) คือ
- มาจาก สังโยคพิธานแปล ของ กรมศึกษาธิการ ฉบับโรงพิมพ์อักษรนิติ ร.ศ. ๑๒๐
- สัง ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
- สังโยค น. การประกอบกัน, การอยู่ร่วมกัน, การผูกรัด; ( ไว ) ตัวพยัญชนะ ๒ ตัวที่เรียงกัน ตัวหน้าเป็นตัวสะกด ตัวหลังเป็นตัวตาม พยัญชนะที่เป็นตัวสะกด เรียกว่า
- โย ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
- โยค โยคะ- น. การประกอบ, การใช้, การร่วม; กิเลส; ความเพียร; วิธีบำเพ็ญสมาธิตามลัทธิของอาจารย์ปตัญชลี; ( โหร ) การที่ดาวนพเคราะห์ตั้งแต่ ๒
- พิธาน น. วิธาน, การจัดแจง, การทำ. ( ป. , ส. วิธาน).
- สัญโยค น. สังโยค. (ป.).
- ประธานของประโยค กรรตุการก
- ประโยคประธาน -โหฺยก- น. หลักไวยากรณ์, หลัก.
- สัมปโยค สำปะโยก น. การประกอบกัน. (ป.; ส. สมฺปฺรโยค).
- สังโยชน์ น. เครื่องพัวพัน, เครื่องผูกรัด, หมายเอากิเลสที่ผูกคนไว้กับวัฏสงสาร มี ๑๐ อย่าง มีสักกายทิฐิเป็นต้น พระอริยบุคคลเมื่อละสังโยชน์เป็นลำดับจนหมดก็เป็นพระอรหันต์. (ป. สํโยชน, สญฺโชน; ส. สํโยชน).
- ชาคริยานุโยค ชาคะริยานุโยก น. การประกอบความเพียรเพื่อจะชำระใจให้หมดจดไม่เห็นแก่นอนมากนัก. (ป.; ส. ชาครฺยา + อนุโยค).
- สันธาน น. การเกี่ยวข้อง, การเป็นเพื่อน; เครื่องพัวพัน; (ไว) คำพวกที่เชื่อมประโยคให้เกี่ยวเนื่องกัน เช่น เขาชอบสีเหลือง ฉันชอบสีแดง น้ำท่วมฝนตกหนัก. (ป., ส.).
- โยค- โยคะ- น. การประกอบ, การใช้, การร่วม; กิเลส; ความเพียร; วิธีบำเพ็ญสมาธิตามลัทธิของอาจารย์ปตัญชลี; (โหร) การที่ดาวนพเคราะห์ตั้งแต่ ๒ ดวงขึ้นไปมารวมกันในราศีเดียว. (ป., ส.).
- โยคี น. นักบวชผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ, ฤษีพวกหนึ่ง. (ป.; ส. โยคินฺ ว่า ผู้ปฏิบัติตามลัทธิโยคะ).
- สาธารณูปโภคพื้นฐาน โครงสร้างพื้นฐาน