กระกร คือ
"กระกร" การใช้
- (กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- กระกรี๊ด (กลอน) ว. เสียงกรีด ๆ ดั่งเสียงหญิงร้องด้วยความตกใจ เช่น แต่ร้องจนสุดสิ้นพระสุรเสียงสำเนียงกระกรี๊ดกรีด. (ม. ร่ายยาว กุมาร).
- กระกรุ่น (กลอน) ว. กรุ่น ๆ เช่น ไฟฟุนกระกรุ่นเกรียม. (สรรพสิทธิ์).
- กระกัด (โบ) ก. ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น ด้วยกระกัดศรัทธา. (มาลัยคำหลวง), ใช้ว่า ตระกัด ก็มี, เขียนเป็น กรกัติ หรือ กระกัติ ก็มี.
- กระกัติ (โบ) ก. กระกัด, ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น อย่ายักษ์มลักกรีฑาดล ด้าวอำเภอพลลการกระกัติกามา. (สรรพสิทธิ์).
- กระกี้ น. ต้นตะเคียน. (ข.).
- กระกูล (เลิก) น. ตระกูล. (อัยการเบ็ดเสร็จ).
- กระกวด (โบ; กลอน) ว. สูงชัน, กรวด, กรกวด ก็ว่า เช่น อยู่จอมด้วยกรกวด กิ่งก้านรวดรยงงามอยู่น้นน. (ม. คำหลวง มัทรี).
- กระกอง (แบบ) ก. กอด, เกี่ยวพัน, เช่น เกษแก้วกระกองกลม แลกทดกทันงาม. (เสือโค).
- ตระกร้า กระเช้า
- กระแดะกระแด๋ (ปาก) ก. ดัดจริตดีดดิ้น, แดะแด๋ ก็ว่า.
- กระกฎุมพีน้อย ชนชั้นกระฎุมพีน้อย
- ทองพระกร (ราชา) น. กำไลมือ.
ประโยค
- เธอดูไม่ดีเลย เธอยังได้รับผลกระทบจากกระกระแทก
- อาการของโรคเกิดขึ้นกระกระทันหันและภายในเวลาอันสั้น
- ⦁ อบรมเรื่องกระกระทำที่แสดงความรับผิดชอบต่อสภาพแวดล้อม
- ฉันคิดว่ากระกร้าจะขาดรุ่งริ่งแล้วซะอีก
- จะสมมติฐานได้ว่าอาจจะได้รับกระกระทบกระเทือนทางจิตใจมาก่อน
- ฉันหมายถึงกระกระทำทางเพศและร่างกาย
- คนคนนีทำใหเธอกระกระเทือนไปแลวรึไง
- เช่นแมลงรสจัดและแกงกระกรี่บุ้ง
- ไม่เห็นพวกมันสะท้อนในกระกระจก
- เขาตระหนักว่ามีเหตุผลเดียวที่เขาเลือก กระกรายมาเพิ่มราคาน้ำมันสั่งเข้า
มือถือ