กระดิก คือ

• ก. ไหว, ทำปลายอวัยวะเช่นมือหรือเท้าให้ไหว.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ดิก     ว. ติด ๆ ไป ในคำว่า ตามดิก; จริง ๆ ในคำว่า กลมดิก ตรงดิก.
• กระดูก    ๑ น. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก. ๒ น. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง เรียกว่า โกฐกระดูก. (ดู โกฐกระดูก). ๓ (ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหน
• กระดูกหัก    หัก กระดูกแตก
• ผู้กระดิก    ผู้ส่าย ผู้แกว่งไปมา
• กระดุกกระดิก    ว. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, ดุกดิก ก็ว่า.
• ก ข ไม่กระดิกหู    โบ อ่านว่า กอข้อ- (สำ) น. ผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้.
• กระดูกจมูก    โครงจมูก
• กระดูกสะบัก    กระดูกหัวไหล่ กระดูกไหล่ กระดูกฝ่ามือ กระดูกนิ้วมือ กระดูกน่อง กระดูกฝ่าเท้า กระดูกหน้าแข้ง กระดูกโคนขา ขาหน้า กระดูกต้นแขน กระดูกสะบ้าหัวเข่า กระดูกขาหน้า กระดูกขาหน้าท่อนล่าง กระดูกข้อเท้าส่วนบน ก
• กั้งกระดาน    ดู กระดาน ๒.
• ก้นกระดก    (สำ) ว. ลืมตัวเพราะถูกเยินยอ.
• คล้ายกระดูก    ซูบซีด มีกระดูกใหญ่ มีแต่กระดูก เกี่ยวกับกระดูก เต็มไปด้วยกระดูก แห้งแล้ง
• ถอดกระดูก    เอากระดูกออก

• ไม่ต้องมากระดิกหางใส่ฉัน แล้วอย่ามาใกล้ฉันด้วย !
• จะมาเกาะครูว์ เพียงเพราะว่า อเดลกระดิกนิ้วเรียก
• อุ๊ย เจ้ากระต่ายจมูกกระดิกน่ารักเชียว เวลาแกโมโห
• เหมือนหมาที่น่าสงสาร ฉันอยู่รอดโดยการกระดิกหาง
• มันไม่ใช่ว่าฉันไม่ยอมกระดิก แต่ฉันไม่สนใจต่างหาก
• อ้า มิน่าเขาเลยไปกระดิกหางอยู่รอบๆเขายังกะลูกหมา
• สมมุติว่านายแบบของเรา ต้องการที่จะกระดิกนิ้วเท้า
• ตอนนี้เธอลำบาก เธอไม่กระดิกนิ้วช่วยกูเอจังสักนิด
• ผมกลิ้งให้ดูแล้ว กระดิกหางให้แล้ว เห่าให้ดูยังได้
• ไม่ควรที่จะกระดิกหาง เรียกร้องขอความเห็นใจใดๆ