กระบาก คือ

• น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่หลายชนิดในสกุล Anisoptera ในวงศ์ Dipterocarpaceae ขึ้นในป่าดิบทั่วไป ลำต้นตรง สูง ๓๐-๔๐ เมตร เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างที่ไม่ต้องรับน้ำหนัก โดยมากใช้เป็นไม้แบบหล่อคอนกรีต.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาก     ก. ใช้สิ่งมีคมเช่นมีดหรือขวานเป็นต้นฟันสิ่งใดสิ่งหนึ่งเช่นต้นไม้ให้เป็นแผลเป็นรอยหรือเป็นทางเข้าไป, โดยปริยายหมายความว่า มุ่งหน้าไป เช่น
• กระบาย    น. ภาชนะสานรูปคล้ายกระบุงแต่มีขนาดเล็กกว่า ปากกลม ก้นสี่เหลี่ยม.
• กระบาล    -บาน น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกระบาล เขกกระบาล, (โบ) เขียนเป็น กระบาน ก็มี เช่น เพิกหนังทังผมนั้นออกเสียแล้วเอากรวดทรายขัดกระบานศีศะชำระให้ขาวเหมือนพรรณศรีสังข์. (สามดวง);
• อุปกรณ์ระบายอากาศ    ช่องระบายอากาศ ผู้ระบายอากาศ เครื่องระบายอากาศ ช่องระบายลม
• ปากกระบะ    น. ชื่องูพิษร้ายชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
• ลินลากระบี่    น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, กระบี่ลีลา ก็เรียก.
• ผู้ระบายอากาศ    ช่องระบายอากาศ อุปกรณ์ระบายอากาศ เครื่องระบายอากาศ
• ระบายอากาศ    ถ่ายเทอากาศ ทําทางระบายอากาศ ทําให้อากาศเข้าได้ ระบายลม กระจาย กระพือ พัด ปล่อยให้อากาศเข้า เปิดโล่ง ทำให้มีอากาศเข้าได้ เปิดอภิปราย เปิดให้ตรวจสอบ
• ระบาญ    ก. รบ, สู้รบ.
• ระบาด    ว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเ
• ระบานี    ว. นัก, ทีเดียว, เช่นนี้, ดังนี้.