กระเซ็นด้วย คือ

• ทําให้เปื้อนด้วย
  พ่นด้วย

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระเซ     ใช้เข้าคู่กับคำ กระโซ เป็น กระโซกระเซ.
• กระเซ็น     ก. อาการที่ของเหลวเช่นน้ำเป็นต้นกระเด็นเป็นฝอย.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซ็น     ๑ น. ไม้ที่สอดเข้ากับลูกตั้งเรือนฝากระแชงอ่อนหรือฝาขัดแตะ. ก. เย็บแบบด้วยดอกไม้หรือใบไม้ให้เป็นแถบยาว
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• -กระเซ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระโซ เป็น กระโซกระเซ.
• -กระเซิง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.
• กระเซอ    ว. เซ่อเซอะ, เร่อร่า, เช่น ผัวเขาจริง ๆ วิ่งกระเซอ. (รามเกียรติ์ พลเสพย์), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซอ.
• กระเซิง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.
• กระเซ้า    ก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.
• กระตุ้นด้วย    เร้าใจด้วย ทําให้เร้าใจด้วย เร่งเร้าด้วย
• ผมกระเซิง    ผมเป็นสังกะตัง ฟองน้ำ ผ้า สำลีหรือวัตถุซับอื่น ๆ ที่ใช้ซับแผลหรือทายาหรือซับพื้น มัดผ้าหรือวัตถุที่เป็นปุยที่ปลายไม้สำหรับถูพื้น ซับเช็ด ไม้ถูบ้าน