กะบะ คือ
สัทอักษรสากล: [ka ba] การออกเสียง:
"กะบะ" การใช้"กะบะ" อังกฤษ"กะบะ" จีน
ความหมายมือถือ
- จานรอง
ชั้นเลื่อนที่ใช้เก็บเอกสาร
ถาด
ถาดรอง
ถาดล้างรูป
ลิ้นชักโต๊ะหนังสือ
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- กระบะ น. ภาชนะไม้ก้นแบนมีขอบ ใช้อย่างถาด, ใช้ว่า ตระบะ ก็มี; ชื่อรถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ เรียกว่า รถกระบะ.
- สะบะ น. ตะกร้อ. (ช.).
- มะตะบะ น. ชื่ออาหารอย่างมุสลิมชนิดหนึ่ง คล้ายโรตี แต่มีไส้ทำด้วยเนื้อหรือไก่ผัดกับหอมหัวใหญ่ใส่เครื่องเทศ กินกับอาจาด.
- เบอะบะ ว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าตาเบอะบะ; อ้วนใหญ่เทอะทะไม่ได้ส่วน เช่น รูปร่างเบอะบะ.
- กระบะพ่วง เกวียน
- ปากกระบะ น. ชื่องูพิษร้ายชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
- รถกระบะ น. รถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ.
- กะบึงกะบอน ก. โกรธอย่างแสนงอน, กะบอนกะบึง ก็ว่า. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยา บ่น), กะบอนกะบึง ก็ว่า.
- กระบะทราย กล่องทราย ทรายซับหมึก ลังทราย หีบทราย
- งูปากกระบะ ปากกระบะ
- กะบัง ๑ น. เครื่องบัง เช่น กะบังหมวก, เครื่องกั้น, เครื่องรับ, เช่น กะบังหอก. ๒ น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง ใช้เสาหรือไม้ลำปักทางซ้ายและทางขวาเรียงกันเป็นลำดับ แล้วเอาเฝือกขนาบกับเสาทั้ง ๒ ข้าง อย่า
- กะบังลม น. แผ่นกั้นประกอบขึ้นด้วยกล้ามเนื้อและเนื้อพังผืดแยกช่องท้องออกจากช่องอก มีอาการยืดและหดได้เพื่อช่วยในการหายใจ.
- กะบั้ง (ถิ่น-อีสาน) น. บ้องไม้ไผ่.
- กะบาล หัว ศิระ ศึรษะ
ประโยค
- คุณคิดว่าชายขับรถกะบะสีเขียว ยึดติดกับตารางเวลา
- กะบะหลังรถดูจะปลอดภัย มากกว่าทางเดินข้างถนน
- สำหรับเข็นกะบะเพื่อเข็นรถไปเก็บจานช้อนแยกเป็นชนิดๆ
- แล้วเธอก็กลับไปที่กะบะที่ลดราคาเนื้อต่อ
- ดูนั่น มันมีรถกะบะอยู่คันที่เราจะไปได้
- จากกะบะท้ายรถยนต์ฉัน มาทำคลับของตนเอง
- พรุ่งนี้ฉันจะส่งรถกะบะไปรับตอนเช้านะ
- แหวนลูกสูบอาร์ไอเคสำหรับรถยนต์ รถกะบะ
- และเขาเก็บชุดตัวตลกไว้ในกะบะท้ายรถ ?
- เธออยู่ในกะบะและเธอขบับไม่ได้ด้วย