กะม่ง คือ

• ดู ม่ง ๑.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ม่ง     ๑ น. ชื่อหนึ่งของปลาทะเลในกลุ่มปลาหางแข็ง หางกิ่ว หรือสีกุน โดยเฉพาะที่มีขนาดกลางหรือขนาดใหญ่ในวงศ์ Carangidae มีลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย
• กะละมัง    น. เรียกชามที่ทำด้วยโลหะเคลือบว่า ชามกะละมัง.
• กุกะมะเทิ่ง    ว. ทะลึ่งตึงตัง.
• กะมง    ดู ม่ง ๑.
• กะประมาณ    หาค่า กะ ประมาณ ประเมิน คาด คาดการณ์ คํานวณ เดา คาดเดา
• กระมัง    ๑ ว. คำแสดงความไม่แน่ใจ, คำแสดงความคาดคะเน, (ใช้ไว้ท้ายประโยค) เช่น เป็นเช่นนี้กระมัง, ในบทกลอนใช้ว่า กระหมั่ง ก็มี. ๒ น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Puntioplites proctozysron ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างคล้ายปล
• ชะมัง    ดู ทำมัง.
• ละมั่ง    ดู ละองละมั่ง.
• กะกลิ้ง    น. โกฐกะกลิ้ง. (ดู โกฐกะกลิ้ง).
• กะกัง    น. พี่ชาย. (ช. kakang).
• กะจัง    ดู กระจัง ๒.
• กะชัง    (โบ) น. น้ำปัสสาวะแห่งทารก, น้ำคร่ำ, เขียนเป็น กระชัง ก็มี. (มิวเซียม). (ดู กระชัง ๓).
• กะชิง    ๑ ดู กรรชิง. ๒ ดู กะพ้อ ๒.
• กะดุ้ง    (ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่งรูปร่างคล้ายยอยก, เรียกเป็นสามัญว่า สะดุ้ง.