กะเพียด คือ

• ดู หนอนตายหยาก (๑).

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• เพ     ก. พังทลาย.
• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• กะเพียดช้าง    ดู หนอนตายหยาก (๑).
• กะเพียดหนู    ดู หนอนตายหยาก (๑).
• กะเปียด    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Premna tomentosa Willd. ในวงศ์ Labiatae ลักษณะคล้ายต้นสัก แต่ใบเล็กกว่า รูปไข่หรือรี ปลายแหลมก้านยาว เนื้อไม้ละเอียด ใช้ทำประโยชน์ได้, พายัพเรียก สักขี้ไก่.
• กะริงกะเรียด    (โบ) ว. คำพ้อชนิดหนึ่งว่าทำเป็นหนุ่มเป็นสาวก่อนวัย คล้ายทำก้อร่อก้อติก เช่น เป็นหญิงเจ้าแม่อา อย่าทำกะริงกะเรียด ตัวเจ้ายังน้อยสักเท่าเขียด เจ้ามาวอนแม่จะมีผัว. (มโนห์รา).
• กะเพรา    -เพฺรา น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum tenuiflorum L. ในวงศ์ Labiatae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร พันธุ์ที่กิ่งและก้านใบสีเขียวอมแดงเรียก กะเพราแดง ใช้ทำยาได้, พายัพเรียก กอมก้อ.
• ใบกะเพรา    กะเพรา
• ให้รายละเอียดเพิ่มเติม    อธิบายเพิ่มเติม เพิ่มเนื้อหา
• เพนียด    พะเนียด น. กรงต่อนกเขา; วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. (ข.).
• กะเช้า    กะกลางวัน
• กะเดก    ว. โยก, โคลง.
• กะเดี๋ยว    (ปาก) ว. ประเดี๋ยว.
• กะเด้    (ถิ่น) ว. ประเดี๋ยว เช่น รอกะเด้ = รอประเดี๋ยว, เดี๋ยวนี้ เช่น ไปกะเด้ = ไปเดี๋ยวนี้.