การเหาะ คือ

• n.
  ขึ้นไปในอากาศ, เดินอากาศ ชื่อพ้อง: การเหิน, การบิน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหา     ๑ น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในหลายวงศ์ ส่วนใหญ่ตัวยาวไม่เกิน ๕ มิลลิเมตร ตัวแบน หัวแคบกว่าอกและยื่นไปข้างหน้าเห็นได้ชัด ตาเล็กมาก
• เหาะ     ก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• การเสาะหา    การตรวจสอบ การค้นหา การตรวจจับ การแสวงหา การตรวจค้น
• เหมาะแก่การเพาะปลูก    ซึ่งเพาะปลูกได้ เพาะปลูกได้ ไถ ได้
• ไม่เหมาะ สำหรับการเดินเรือ    ตรงกันข้าม adv พันกันยุ่ง
• การหาทําเลที่เหมาะ    การหาชัยภูมิ การหาตําแหน่ง การหาที่ตั้ง การหาทําเลเหมาะ การหาสถานที่
• การหาทําเลเหมาะ    การหาชัยภูมิ การหาตําแหน่ง การหาที่ตั้ง การหาทําเลที่เหมาะ การหาสถานที่
• ดินที่เหมาะแก่การเพาะปลูก    ดินเพาะปลูก
• การเกาะ    การฉวย การยึด การกําแน่น การคว้า การเกาะแน่น การควบคุม การจับ การดูแล การครอบคลุม การครอบงํา การเกาะกุม
• การเข้าหาแผ่นดินการเห็นแผ่นดิน    แผ่นดินถล่ม แผ่นดินที่ดิน
• การให้อาหารเหลว    การให้อาหารให้ได้สารครบถ้วน

• ดียิ่งกว่าการเหาะเหิน