กุโงก คือ

• น. นกยูง, กระโงก ก็ใช้. (ข. โกฺงก).

• กุ     ๑ ก. สร้างให้เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นโดยไม่มีมูล. ๒ น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง, กล้วยสั้น ก็เรียก. ๓ ( โบ ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ
• โง     ก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
• โงก     ว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• ชะโงก    ก. ยื่นหน้าหรือส่วนหน้าออกไป.
• โงกหัว    ง่วง โงก
• โงกเงก    ก. โยกเยก.
• กระโงก    (กลอน) น. นกยูง, กุโงก ก็ว่า. (เทียบ ข. โกฺงก).
• โง่    ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.
• ชะโงกข้าม    ชะโงกเหนือ โน้มต้วข้าม
• ชะโงกผา    น. หินซึ่งยื่นออกไปจากหน้าผา.
• ระโงกหิน    (ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อเห็ดชนิด Amanita verna (Bull. ex Fr.) Vitt. ในวงศ์ Amanitaceae ลักษณะคล้ายเห็ดฟางแต่ดอกสีขาว ก้านมีวงแหวน โคนก้านโป่งเป็นกระเปาะ กินตาย.
• โง่เหมือนเด็ก    เกี่ยวกับเด็ก ไม่เป็นประสา
• ชะโงกมาใกล้    อยู่เหนือ เข้ามาใกล้
• ชะโงกออกไป    ยื่นออกไป