กําเดาะ คือ

• กระเตาะ

• กํา     จับ กุม กลุ่ม กอง ฟ่อน มัด คว้า ฉวย ยึด หยุด ฉก ฉกฉวย ยั้ง รวบรัด เกาะกุม ผูกเงื่อน
• กําเดา     เลือดกําเดา ไข้กําเดา
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดา     ก. คิดคาดเอาเองโดยไม่มีหลักหรือเหตุผล.
• เดาะ     ๑ ก. โยนสิ่งของขึ้นแล้วเอาไม้หรือมือตีรับให้กระท้อนขึ้น. ว. ร้าวจวนจะหัก เช่น ไม้คานเดาะ แขนเดาะ; เติมลงนิดหน่อยเพื่อให้คุณภาพเด่นขึ้น เช่น
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ไข้กําเดา    กําเดา
• เทวดาเด็ก    เด็กที่น่ารัก เด็กที่ไร้เดียงสา เด็กทูตสวรรค์ที่มีปีก
• กำเดาะ    ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. (ปาเลกัว).
• สะเดาะ    ก. ทำให้หลุดออกมาด้วยคาถาอาคม เช่น สะเดาะโซ่ตรวน สะเดาะกุญแจ; ทำให้หมดสิ้นไปหรือเบาบางลง เช่น ทำบุญสะเดาะเคราะห์ ปล่อยนกปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์.
• กระเดาะ    ก. เดาะให้กระเด็นขึ้นเบา ๆ.
• เดาะขึ้นไป    ตีขึ้น เคาะขึ้น
• เสียงเดาะ    เสียงกระทบดังกริ๊ก เสียงคลิก เสียงดีด เสียงลั่นไก
• เจ้าเด็ก    หํา เด็กน้อย ไอ้หนู
• กําเสาะ    ค้น สืบ หา เสาะ แสวง กระเสาะ กระเสาะกระแสะ กระแสะ อ่อนเพลีย เพลีย