ขมิ้นนาง คือ

• ดู กระดูกอึ่ง.

• ขม     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
• ขมิ้น     ๑ ขะมิ่น น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Curcuma longa L. ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีเหลือง ใช้ปรุงอาหาร ทำยา ทำผงทาตัว และใช้ย้อมผ้า, ขมิ้นชัน
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• ิ้     พลิ้ว
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาง     ๑ น. คำประกอบหน้าคำเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบำเรอ นางละคร นางพระกำนัล; คำแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย; ( กฎ )
• ขุนนาง    (โบ) น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป.
• ขุนน้ำขุนนาง    (ปาก) น. ขุนนาง.
• ไขมันนม    ไขมันในนม
• ชั้นขุนนาง    มีตระกูล
• ช้อนนาง    น. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).
• แขนนาง    ๑ น. ชื่อดาวฤกษ์วิศาขา. ๒ น. เครื่องค้ำยันชายคาเรือนเครื่องสับ ทำด้วยไม้หรือเหล็ก.
• ขุนนางศักดินา    ขุนนาง ขุนนางสมัยกลาง เจ้าของที่ดินสมัยกลาง ข้าราชบริพาร ทาส adj
• ขุนนางผู้ใหญ่    ผู้ครอบครองที่ดินโดยได้สิทธิจากกษัตริย์ เจ้า
• ขุนนางหญิง    ภรรยาหรือภรรยาหม้ายของpeer