คนตระหนี่ คือ

• ผู้ขูด
  ผู้ครูด
  ผู้เช็ด
  ผู้โกน
  เครื่องขุดดิน
  เครื่องขูด
  เครื่องถู
  เครื่องเช็ด
  คนขี้เหนียว
  คนโลภ
  คนขื้ตืด
  คนขี้ตืด

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ตระหนี่     ตฺระหฺนี่ ว. หวงไม่อยากให้ง่าย ๆ เช่น ตระหนี่ทรัพย์ ตระหนี่ความรู้.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนี     ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์; หลีกเลี่ยง เช่น หนีภาษี หนีโรงเรียน.
• นี่     ส. คำใช้แทนนามที่อ้างถึงบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ใกล้ เช่น นี่ใคร นี่อะไร. ว. คำใช้ประกอบคำนามหรือกริยาให้รู้ว่าอยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ตื่นตระหนก    1) adv. อาการตกใจกลัว ชื่อพ้อง: ตระหนก, ตระหนกตกใจ, ตระดก, สะทก ตัวอย่างการใช้: ภรรยาผมอยู่ในอาการตาค้าง หน้าเผือด และตัวสั่นอย่างตื่นตระหนก 2) v. อาการตกใจกลัว ชื่อพ้อง: ตระหนก,
• ตื่นตระหนก.    คล้ายดิน เหม็น
• ความตื่นตระหนก    ความกลัว ความหวาดกลัว ความตกใจ ความตระหนกตกใจ
• ตื่นตระหนกกับ    กังวลมากกับ วิตกกับ
• ตื่นตระหนกง่าย    ระแวงตลอดเวลา
• ทําให้ตื่นตระหนก    ขู่ คุกคาม ทําให้กลัว

• ผู้ชายคนนั้นก็เป็นคนตระหนี่