คนตะกละ.adj คือ

• คนละโมบ
  นกกาน้ำ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนตะกละ     คนกินจุ นักกินแหลก คนตายอดตายอยาก นักชิมอาหาร คนโลภ คนที่กินมากเกินไป
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกละ     -กฺละ, -กฺลาม ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• adj     ผู้ที่อ่อนแอ ผู้มีจิตใจอ่อนแอ ผู้มีสุขภาพอ่อนแอ
• คนตะกละตะกลาม    คนที่เหมือนหมู คนมูมมาม คนกินมูมมาม
• คนตะกละและคนหยาบคาย    คนที่น่าดูถูกเหยียดหยาม หมู หมูบ้าน
• กินตะกละตะกลาม    กินมูมมาม
• คนที่กินอย่างตะกละตะกลาม    ไก่งวงตัวผู้
• ตะกละตะกลาม    adv. กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน ชื่อพ้อง: ตระกลาม, จะกละจะกลาม ตัวอย่างการใช้: เด็กคนนั้นกินพิซซ่าอย่างตะกละตะกลามเหมือนไม่เคยกินมาก่อน
• ตะกละตะกราม    จะกละจะกลาม ตะกละ ตะกลาม
• นิสัยตะกละ    ความตะกละ
• อย่างตะกละ    อย่างต้องการมาก