คนส่อเสียด คือ

• คนเล่านิทาน
  ผู้กลบเกลื่อนความจริง
  ผู้ทำนายโชคชะตา
  ผู้นินทา
  ผู้เปิดเผยความลับ
  สิ่งที่เปิดเผย
  เครื่องบันทึกเวลาเริ่มทำงานและเลิกงาน adj

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ส่อ     ก. แสดงให้รู้เป็นนัย ๆ (ส่วนมากใช้ไปในทางที่ไม่ดี) เช่น สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล ส่อเจตนาทุจริต ส่อพิรุธ; ( โบ ) ฟ้อง.
• ส่อเสียด     ก. อาการที่พูดยุยงให้ผู้อื่นแตกแยกกัน.
• อเส     อะ- น. ตัวไม้ซึ่งประกอบยึดเสาส่วนบนของเรือน; ไม้ยึดหัวกงเรือ.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียด     ก. เบียดกัน เช่น เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด. ( นิ. นรินทร์ ); เสียบ, แทรก, แซง, เช่น สูงเสียดฟ้า;
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• คําส่อเสียด    เปสุญวาท
• พูดส่อเสียด    ดูถูก เหน็บแนม
• บุคคลหรือสิ่งที่คนสาปแช่งหรือเกลียด    การขับไล่ออกจากศาสนา การประณามอย่างรุนแรง
• ต้นส้มโอเสจ    ต้นบาววู้ด ต้นส้มม็อค
• คนตัดเสื้อเชิ้ต    ช่างตัดเสื้อเชิ้ต
• คนที่มีชื่อเสียง    ศิลปิน คนดัง คนเด่น ดารา ผู้แสดง คนที่เป็นที่รู้จักกันดี บุคคลมีชื่อเสียง
• คนมีชื่อเสียง    ผู้มีชื่อเสียง คนดัง ดารา