คําหยาบคาย คือ

• คําหยาบ

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คําหยาบ     การกระทําที่หยาบคาย วาจาหยาบคาย คําเหยียดหยาม คําไม่สุภาพ คําด่า คําสบถ คําหยาบคาย คําสาปแช่ง ผรุสวาท ภาษาหยาบ
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยาบ     ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• หยาบคาย     ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาบ     ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาย     ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;
• กระทําหยาบคาย    พูดจาบจ้วง พูดหยาบคาย พูดแดกดัน
• ด่าหยาบคาย    ด่าว่าอย่างรุนแรง
• ภาษาหยาบคาย    ความสามหาว คำหยาบ นิสัยหยาบคาย ลักษณะธรรมดา ๆ สิ่งที่หยาบคาย
• วาจาหยาบคาย    คําหยาบ การกระทําที่หยาบคาย
• คําพูดหยาบคาย    ถ้อยคําหยาบโลน
• ที่หยาบคาย    ที่ดูหมิ่นเหยียดหยาม