จีบปาก คือ

• ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.

• จี     ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
• จีบ     ๑ ก. พับกลับไปกลับมาหรือทำให้ย่นเป็นกลีบเป็นรอย เช่น จีบผ้า, เรียกผ้าที่จีบในลักษณะเช่นนั้นว่า ผ้าจีบ; ( ปาก ) เกี้ยวพาราสี. น.
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• จีบปากจีบคอ    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• รับปาก    ก. รับคำ เช่น เขารับปากว่าจะมารับ แต่ก็ไม่มา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ รับคำ เป็น รับปากรับคำ.
• ลับปาก    ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
• หีบปาก    ฮาโมนิกา
• หุบปาก    ก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.
• เย็บปาก    (ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.
• ซึ่งหุบปาก    ซึ่งไม่พูด ซึ่งรูดซิปปาก ซึ่งปิดปากเงียบ
• ลิ้นคับปาก    ว. อาการที่พูดไม่ชัดเหมือนดังลิ้นโตจนคับปาก.
• จุปาก    ก. ทำเสียงด้วยปากดังจุ ๆ.
• การรับปาก    การตกปากรับคำ
• ตีนถีบปากกัด    (สำ) ว. มานะพยายามทำงานทุกอย่างเพื่อปากท้องโดยไม่คำนึงถึงความเหนื่อยยาก, ปากกัดตีนถีบ ก็ว่า.

• สายตาที่เธอมอง จีบปากจีบคอเวลาหัวเราะ
• ผู้ที่ต้องการลดเลือนริ้วรอย เช่น หน้าผาก ใต้ดวงตา ตีนกา รอยจีบปาก
• ดูเธอสิ จีบปากจีบคอไปทั่ว