หุบปาก คือ

• ก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.

• หุบ     ก. อาการรวมเข้าของสิ่งที่ขยายออก เช่น หุบร่ม ใบไม้หุบ; อาการที่แสงอาทิตย์ถูกเมฆบดบัง เรียกว่า แดดหุบ.
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• หีบปาก    ฮาโมนิกา
• จีบปาก    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• รับปาก    ก. รับคำ เช่น เขารับปากว่าจะมารับ แต่ก็ไม่มา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ รับคำ เป็น รับปากรับคำ.
• ลับปาก    ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
• เย็บปาก    (ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.
• หัวปาก    (โบ) น. นายร้อย. (จ. ปัก, แป๊ะ, ว่า ร้อย).
• ห่อปาก    ก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม.
• ซึ่งหุบปาก    ซึ่งไม่พูด ซึ่งรูดซิปปาก ซึ่งปิดปากเงียบ
• ลิ้นคับปาก    ว. อาการที่พูดไม่ชัดเหมือนดังลิ้นโตจนคับปาก.
• การรับปาก    การตกปากรับคำ
• จีบปากจีบคอ    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• ตีนถีบปากกัด    (สำ) ว. มานะพยายามทำงานทุกอย่างเพื่อปากท้องโดยไม่คำนึงถึงความเหนื่อยยาก, ปากกัดตีนถีบ ก็ว่า.

• หุบปาก ! โอเค งั้นข้อตกลงคือพวกเราเป็นพันธมิตรกัน
• ดังนั้นหุบปากของเธอซะแล้วฟังสิ่งฉันจะพูดให้ดีๆ
• ฉันไม่ได้บ้า แถมเท้ามันก็เหม็นด้วย หุบปาก หุบปาก
• ฉันไม่ได้บ้า แถมเท้ามันก็เหม็นด้วย หุบปาก หุบปาก
• ในที่สุดสไตรเกอร์ก้อหาทางทำให้แกหุบปากได้ซักที
• ผมเป็นอาจารย์คุณนะ คุณจะมาสั่งให้ผมหุบปากไม่ได้
• หุบปากซักเดี๋ยวเถอะ ฉันกำลังพยายามจะพูดบางอย่าง
• เธอบอกฉันว่าเธอจะกลับมาหาคุณ หุบปากได้แล้วซิย่า
• หุบปาก นายควรจะรีบไปซื้อของมาให้ฉันดื่มดีกว่านะ
• เธอก็รู้ว่าการหุบปากไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ที่รัก