ลับปาก คือ

• ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.

• ลับ     ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• ลิ้นคับปาก    ว. อาการที่พูดไม่ชัดเหมือนดังลิ้นโตจนคับปาก.
• จีบปาก    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• รับปาก    ก. รับคำ เช่น เขารับปากว่าจะมารับ แต่ก็ไม่มา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ รับคำ เป็น รับปากรับคำ.
• หีบปาก    ฮาโมนิกา
• หุบปาก    ก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.
• เย็บปาก    (ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.
• ซึ่งหุบปาก    ซึ่งไม่พูด ซึ่งรูดซิปปาก ซึ่งปิดปากเงียบ
• ลับฝีปาก    ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
• ลั่นปาก    ก. ให้คำมั่น.
• การรับปาก    การตกปากรับคำ
• จีบปากจีบคอ    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• ตีนถีบปากกัด    (สำ) ว. มานะพยายามทำงานทุกอย่างเพื่อปากท้องโดยไม่คำนึงถึงความเหนื่อยยาก, ปากกัดตีนถีบ ก็ว่า.

• ฉันจะได้กลับปากกาของฉันโปรดนายรัก ?
• ทำไมสายลับปากสว่างอย่างงี้นะ
• ไม่ใช่ประธานของ คลับปากเหม็น
• พลังงานลึกลับปากการะยะไกล
• ฉันนำปอดกลับ.ปากคีบ
• ตลับปากกาอินซูลินชนิดใช้ซ้ำได้ทั่วไปที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้พร้อมฟังก์ชันจับเวลาและหน่วยความจำ