ซึ่งหุบปาก คือ

• ซึ่งไม่พูด
  ซึ่งรูดซิปปาก
  ซึ่งปิดปากเงียบ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• หุบ     ก. อาการรวมเข้าของสิ่งที่ขยายออก เช่น หุบร่ม ใบไม้หุบ; อาการที่แสงอาทิตย์ถูกเมฆบดบัง เรียกว่า แดดหุบ.
• หุบปาก     ก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
• จีบปาก    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• รับปาก    ก. รับคำ เช่น เขารับปากว่าจะมารับ แต่ก็ไม่มา, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ รับคำ เป็น รับปากรับคำ.
• ลับปาก    ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
• หีบปาก    ฮาโมนิกา
• เย็บปาก    (ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.
• ลิ้นคับปาก    ว. อาการที่พูดไม่ชัดเหมือนดังลิ้นโตจนคับปาก.
• ซึ่งสงบปากสงบคํา    เงียบ ซึ่งพูดน้อย
• การรับปาก    การตกปากรับคำ
• จีบปากจีบคอ    ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
• ตีนถีบปากกัด    (สำ) ว. มานะพยายามทำงานทุกอย่างเพื่อปากท้องโดยไม่คำนึงถึงความเหนื่อยยาก, ปากกัดตีนถีบ ก็ว่า.