ชรแรง คือ
- ชฺระ-
(กลอน) ว. แรง ๆ, ขลัง, เช่น เยียชรแรง. (แช่งน้ำ).
- ชร ชฺระ- เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง. ๑ ชอน น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. ( ข. ). ๒
- แร ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
- แรง ๑ น. กำลัง เช่น แรงคน ไม่มีแรง มีแรงมาก ออกแรง, อำนาจ เช่น แรงเจ้าที่ แรงกรรม. ว. ฉุน, จัด, กล้า, เช่น กลิ่นแรง; ใช้กำลังกระทำถึงขีด เช่น
- รง ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
- ชรแร่ง ชฺระ- (กลอน) ก. แบ่ง, แยก, เช่น ฟ้าชรแร่งหกคลอง ช่วยดู. (แช่งน้ำ).
- การแพ้อย่างรุนแรง ปฏิกิริยาเกี่ยวกับการแพ้ยา ภาวะช็อคที่เกิดจากการแพ้อย่างรุนแรง
- ชรงำ ชฺระ- (กลอน) ว. คลุ้ม, มืด, งำ, เช่น เปนไพรชัฏชรงำผลู. (สมุทรโฆษ).
- แชรง แชฺรง (โบ) ก. แซง.
- สถานดูแลคนชราหรือคนไม่แข็งแรง บ้านพักคนชรา
- การแข่งขันอย่างรุนแรง การต่อสู้อย่างโหดเหี้ยม
- การแพ้อาหารอย่างรุนแรง การแพ้อาหาร การแพ้อาหารที่ไม่ได้เกิดจากสารภูมิแพ้ การไวต่ออาหาร ภาวะภูมิไวเกินที่เกิดจากอาหาร
- การแสดงออกอย่างรุนแรง อารมณ์ที่แสดงออกอย่างรุนแรง
- ความต้องการแรงงาน ความขาดแคลนแรงงาน ความต้องการด้านกําลังคน
- เพชรแกะ ตราแกะ พลอยแกะ พิมพ์ด้วยพิมพ์แกะ รอยพิมพ์แกะ
- การแข่งขันที่รุนแรงหรือโหดร้าย ค่ายพักที่จอแจ ดง ดงดิบ ป่าทึบ สิ่งผสมผสานที่ยุ่งเหยิง
มือถือ