ซึ่งพูดเป็น คือ

• ซึ่งมีความสามารถในการพูด
  ซึ่งมีวาทศิลป์
  พูดดี

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• ซึ่งพูดเป็นนัย    ซึ่งพาดพิงถึงบางอย่าง ซึ่งอ้างอิง อุปมาอุปไมย
• จัดเป็นกองพัน    จัดเป็นกลุ่ม
• ซึ่งพัวพัน    ซึ่งเกี่ยวข้อง ที่เกี่ยวข้อง
• ซึ่งพิมพ์หรือจัดเป็นแนวตรง    มีลักษณะเป็นลำเสา
• ซึ่งพูดเอะอะ    พูดโวยวาย
• ซึ่งพึ่งพากัน    ซึ่งถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
• ซึ่งปิดเปิดโดยลิ้น    ซึ่งทําหน้าที่เป็นลิ้น
• ซึ่งพอกัน    ทัดเทียม เท่าเทียม เสมอภาค ซึ่งเท่ากัน
• คิดเป็น    รวม มีผลรวม
• ซึ่งพอกพูน    ซึ่งเพิ่มพูน
• ซึ่งขัดเขิน    ซึ่งกระดากอาย ซึ่งลําบากใจ ซึ่งอับอาย ซึ่งเก้อเขิน