ดําขลับ คือ

• ดําขํา
  ดําสนิท

• ดํา     คล้ํา มืด ดําน้ํา สีดํา ดํานา ปลูกข้าว กาฬ หม่น ค่อนข้างดํา มุดน้ํา
• ขลับ     ขฺลับ ว. เลื่อม, เกลี้ยงเป็นมัน, เช่น ดำขลับ มันขลับ.
• ลับ     ๑ ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ๒ ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ
• เบ้าขลุบ    น. เบ้ากลมรูปเหมือนขลุบ มีแบบพิมพ์ติดอยู่บนเบ้านั้นเสร็จ เมื่อทองในเบ้าละลาย ก็พลิกคว่ำให้ทองไหลลงในแบบพิมพ์นั้น.
• ขลิบ    ขฺลิบ ก. เย็บหุ้มริมผ้าและของอื่น ๆ เพื่อกันลุ่ยหรือเพื่อให้งามเป็นต้น; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ขยิบ เช่น ขลิบตา ว่า ขยิบตา.
• ขลุบ    ขฺลุบ น. ลูกคลี, ลูกกลม ๆ สำหรับเล่นแข่งขัน, ใช้เป็น คลุบ ก็มี; เบ้ากลมรูปเหมือนขลุบ มีแบบพิมพ์ติดอยู่บนเบ้านั้นเสร็จ เมื่อทองในเบ้าละลาย ก็พลิกคว่ำให้ทองไหลลงในแบบพิมพ์นั้น เรียกว่า เบ้าขลุบ; อาวุธ
• เป่าขลุ่ย    v. ทำให้เครื่องเป่าชนิดหนึ่งมักทำด้วยไม้รวกเกิดเสียงโดยใช้ลมปาก ตัวอย่างการใช้: เขาเป่าขลุ่ยได้ไพเราะมาก
• ปั้นขลิบ    ขนมปั้นสิบ ปั้นสิบ แป้งขลิบ
• ผู้ขลิบ    ผู้เลาะ ผู้เล็ม
• มันขลับ    ซึ่งเป็นประกาย
• แป้งขลิบ    ขนมปั้นสิบ ปั้นขลิบ ปั้นสิบ
• การเป่าขลุ่ย    การทำร่องหรือราง ราง เสียงเป่าขลุ่ย
• คนเป่าขลุ่ย    ฟลุต คนเป่าปี่ คนเป่าปี่สก๊อต
• เปล้าขลิบทอง    ดู กะอวม.
• เสียงเป่าขลุ่ย    การทำร่องหรือราง การเป่าขลุ่ย ราง