ตะเบ็งเสียงพูด คือ
"ตะเบ็งเสียงพูด" อังกฤษ
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะเบ็ง ก. เบ่งเสียงออกให้ดังเกินสมควร.
- ตะเบ็งเสียง v. เบ่งเสียงออกให้ดังเกินสมควร , , ชื่อพ้อง: แผดเสียง, เบ่งเสียง ตัวอย่างการใช้:
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสีย ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
- เสียง น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
- เสียงพูด n. เสียงที่เกิดจากการพูด ตัวอย่างการใช้: เมื่ออายุ 9-10 เดือน เด็กจะเริ่มเลียนเสียงพูดของคนอื่น
- สี ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- พู ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- เสียงระเบิด การระเบิด ลั่นดังปัง เสียงดังมาก เสียงปัง
- เบ่งเสียง ตะเบ็งเสียง แผดเสียง
- มีเสียงพูด เสียงก้อง ซึ่งมีเสียงร้อง
- เสียงดังระเบิด เสียงโครม การแผดเสียง เสียงดังมาก