นิพพาน คือ

• นิบพาน
  น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์.
  ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).

• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาน     ๑ น. ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด บางชนิดมีรูปทรงคล้ายจาน บางชนิดมีรูปทรงคล้ายขัน เชิงมีรูปร่างต่าง ๆ กัน
• ปรินิพพาน    ปะรินิบพาน น. การดับรอบ, การดับสนิท, การดับโดยไม่เหลือ; เรียกอาการตายของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์. (ป.; ส. ปรินิรฺวาณ).
• พระนิพพาน    ความพ้น ความหลุดพ้น วิโมกข์
• บัพพาช    บับพาด (แบบ) ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป. ปพฺพาช).
• บัพพาชน์    บับพาด (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).
• นพพัน    นบพน, นบพวง, นบพัน น. วิธีฝึกหัดเลขโบราณอย่างหนึ่ง.
• นิพพิทา    นิบพิทา น. ความเบื่อหน่ายในกองทุกข์. (ป.).
• นิรัพพุท    -รับพุด น. สังขยาจำนวนสูง เท่ากับ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๖๓ ตัว บ้างว่า ๑๐๐ ล้าน. (ป.).
• ปุนัพพสู    ปุนับพะสู, ปุนับพะสุ น. ดาวฤกษ์ที่ ๗ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปเรือชัยหรือหัวสำเภา, ดาวหัวสำเภา ดาวสำเภาทอง ดาวสะเภา ดาวยามเกา หรือ ดาวตาเรือชัย ก็เรียก. (ป. ปุนพฺพสุ).
• บุพพาจารย์    น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา. (ป. ปุพฺพาจริย; ส. ปูรฺวาจารฺย).
• บุพพาษาฒ    -พาสาด น. เดือน ๘ แรก, (โบ) เขียนเป็น บุพพาสาฒ ก็มี. (ป. ปุพฺพาสาฬฺห; ส. ปูรฺวาษาฒ).
• ปัพพาชนะ    ปับพาชะ- (แบบ) น. การขับไล่. (ป.).
• สะพานทุ่น    น. สะพานชั่วคราวที่ใช้ทุ่นรองไม้กระดานเป็นต้นสำหรับข้ามแม่น้ำลำคลอง.

• วิหารอัคนีเป็นสถานที่จำศีล หานิพพานมาเป็นพันปี
• ดีที่นายเข้าถึงนิพพานฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
• พระพุทธองค์ปรินิพพานไปแล้ว มาปกป้องทำไม
• มูลนิธิฯ ขออนุโมทนาในจิตกุศลร่วมสร้างทางสู่พระนิพพานของท่าน
• และบรรลุนิพพาน ด้วยภาพเขียนนี้
• อีกสิบวินาทีจะเข้าสู่นิพพาน
• มหาปรินิพพานสูตร ฑีฆนิกาย ๑๖
• ข้าไม่อาจไปถึงนิพพานได้อีก
• ลุมพินีหลังพุทธปรินิพพาน
• หนทางสู่นิพพานในชาตินี้