ปะเตะ คือ
- ปะ ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- เตะ ก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- เตะสะเปะสะปะ เตะแบบไร้ทิศทาง เตะไปมา
- ตะเกียงเตาฟู่ เครื่องพ่นไฟ
- กะเปะ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักน้ำขึ้นมาจากบ่อ.
- ปะเก็น วงแหวนอัดลูกสูบ วงแหวนอัดลูกสูบให้แน่น เชือกผูกใบเรือ เชือกม้วนใบเรือ
- ปะเลง น. การรำเบิกโรงอย่างโบราณ ผู้แสดงแต่งเครื่องละครตัวพระคู่หนึ่ง สวมหน้าเทพบุตรศีรษะโล้น มือทั้ง ๒ ถือหางนกยูงข้างละกำ รำออกท่าประกอบดนตรี.
- กระเตาะกระแตะ ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.
- นักเตะ นักฟุตบอล ขุนพลแข้ง ขุนพลนักเตะ นักกีฬาฟุตบอล
- ผู้เตะ การเปลี่ยนแปลงที่ทำให้ประหลาดใจ สภาพหรือสถานการณ์ที่ได้เปรียบ เครื่องยนต์ที่ติดตั้งบนเรือใบ
- เตะตา ก. สะดุดตา.
- เตะต่อย ตบตี ทุบตี
- เตะถ่วง v. แกล้งทำให้ช้า , ตัวอย่างการใช้: ผู้นำ 2 ประเทศกำลังเตะถ่วงยืดเวลาการเผชิญหน้าออกไปให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
มือถือ