ปัจฉาสมณะ คือ
- น. สมณะผู้ตามหลัง คือ พระผู้น้อยมีหน้าที่เดินตามหลังพระผู้ใหญ่. (ป.).
- ปัจฉา ( แบบ ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. ( ป. ).
- สม ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
- สมณ สะมะนะ- น. ผู้สงบกิเลสแล้ว โดยเฉพาะหมายถึงภิกษุในพระพุทธศาสนา. ( ป. ; ส. ศฺรมณ).
- สมณะ สะมะนะ- น. ผู้สงบกิเลสแล้ว โดยเฉพาะหมายถึงภิกษุในพระพุทธศาสนา. ( ป. ; ส. ศฺรมณ).
- มิจฉาสมาธิ น. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).
- ปิตุจฉา -ตุด- น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป.).
- ปุจฉา ปุดฉา ก. ถาม เช่น ขอปุจฉาพระคุณเจ้า. (ป.).
- ปัจฉาภัต น. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).
- มิจฉาสติ น. ความระลึกในทางผิด. (ป.).
- ปฏิปุจฉาวาที น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).
- ปุจฉาวิสัชนา วิธีการสอนแบบคำถามคำตอบ
- มิจฉาสังกัปปะ น. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).
- ปฏิปุจฉาพยากรณ์ น. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).
- สมณสารูป ว. ที่สมควรแก่พระ (ใช้แก่กิริยามารยาทเป็นต้น). น. กิริยามารยาทเป็นต้นที่สมควรแก่สมณะ เช่น ภิกษุพูดจาควรมีสมณสารูป. (ป. สมณสารุปฺป).
- กัจฉา กัดฉา (แบบ) น. สายรัดท้องช้าง. (ป.; ส. กกฺษา, กกฺษฺยา).
มือถือ