ผู้แสร้ง คือ

• ผู้วางท่า

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสร้ง     แส้ง ก. แกล้ง, จงใจทำให้ผิดจากความจริง, จงใจทำ, เช่น รังไรโรยด้วยแป้ง เหมือนนกแสร้งทำรังรวง. (กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน).
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ผู้เสแสร้ง    นักต้ม ผู้ทำเทียม ผู้หลอกลวง ผู้อวดอ้าง ผู้แสร้งทำ ของปลอม ของปลอมแปลง ของเก๊ ผู้ปลอมแปลง ผู้แอบอ้าง ผู้แสร้งทํา
• เส-แสร้ง    อวดเบ่ง
• ผู้แสร้งทำ    นักต้ม ผู้ทำเทียม ผู้หลอกลวง ผู้อวดอ้าง ผู้เสแสร้ง
• ผู้แสร้งทํา    ผู้ตั้งท่า ผู้พยายามแต่งตัวหรือวางท่าเพื่อให้ผู้อื่นประทับใจ ผู้วางท่า ผู้เสแสร้ง
• เสแสร้ง    -แส้ง ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.
• สรรแสร้ง    ก. เลือกว่า, แกล้งเลือก.
• กระแสรับสั่ง    (ราชา) น. คำพูด.
• การแสร้ง    การหลอกลวง มารยา การตบตา การปลอมแปลง ของหลอก ของเทียม ผู้ตบตา สิ่งปกคลุมให้ดูแตกต่างกันไป adj
• คนเสแสร้ง    คนปลอมแปลง คนพิถีพิถัน คนเจ้าระเบียบ คนเห่อ ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า ผู้อยากเป็นผู้ดี คนตลบตะแลง คนหลอกลวง คนโกหก
• ความแสร้ง    ความธรรมดาหรือจืดชืด วิธีการลดหรือเปลี่ยนอย่างฮวบฮาบ
• ซึ่งเสแสร้ง    ซึ่งไม่จริงใจ เท็จ ซึ่งกุขึ้นมา ซึ่งหลอกลวง ไม่จริง คล้าย คล้ายคลึง ดูเหมือน ซึ่งเลียนแบบ ซึ่งไม่จริง