สรรแสร้ง คือ

• ก. เลือกว่า, แกล้งเลือก.

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สรร     สัน ก. เลือก, คัด, เช่น จัดสรร เลือกสรร. ( ข. สรัล).
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสร้ง     แส้ง ก. แกล้ง, จงใจทำให้ผิดจากความจริง, จงใจทำ, เช่น รังไรโรยด้วยแป้ง เหมือนนกแสร้งทำรังรวง. (กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน).
• การแสร้ง    การหลอกลวง มารยา การตบตา การปลอมแปลง ของหลอก ของเทียม ผู้ตบตา สิ่งปกคลุมให้ดูแตกต่างกันไป adj
• ผู้แสร้ง    ผู้วางท่า
• เส-แสร้ง    อวดเบ่ง
• เสแสร้ง    -แส้ง ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.
• การแสร้งทำ    ท่าทางเสแสร้ง
• การแสร้งทํา    มารยา มายา เล่ห์กล การลวง มารยาสาไถย เล่ห์กระเท่ การหลอกลวง การเสแสร้ง การแกล้งทํา
• การแบ่งสรร    การปันส่วน การแจกจ่าย การกระจาย การจัดสรร การห่อ การแบ่งปัน ผ้าใบอาบน้ำมันที่ใช้ห่อเชือกโยงของเรือ
• สรรพสิ่ง    n. สิ่งทั้งหมดทั้งปวง ชื่อพ้อง: ทุกสิ่ง ตัวอย่างการใช้: สรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นไปตามกรรมของมัน
• การแสดงละครหรือเสแสร้ง    มารยา
• กระแสรับสั่ง    (ราชา) น. คำพูด.
• คนเสแสร้ง    คนปลอมแปลง คนพิถีพิถัน คนเจ้าระเบียบ คนเห่อ ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า ผู้อยากเป็นผู้ดี คนตลบตะแลง คนหลอกลวง คนโกหก