พนจรก คือ

• พะนะจอน, พะนะจะรก
  น. ชาวป่า, พรานป่า. (ป., ส. วนจร, วนจรก).

• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• พนจร     พะนะจอน, พะนะจะรก น. ชาวป่า, พรานป่า. ( ป. , ส. วนจร, วนจรก).
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จรก     จะรก น. ผู้เที่ยวไป, ผู้เดินไป. ( ป. , ส. ).
• รก     ๑ ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน,
• วนจรก    วะนะจอน, วะนะจะรก น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
• การกล่าวเกินจริง    การกล่าวบิดเบือน
• คนจร    น. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
• คนจริง    น. ผู้ที่ทำอะไรทำจริงโดยไม่ท้อถอย, คนที่พูดจริงทำจริง.
• คเนจร    คะเนจอน ก. เที่ยวซัดเซไป. น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปในท่าเดิน. (ลัทธิ). (ส. คคเนจร ว่า ผู้ไปในท้องฟ้า).
• งานจร    n. งานที่ทำเป็นครั้งคราว คำตรงข้าม: งานประจำ ตัวอย่างการใช้: เพียงแค่งานประจำผมก็เหนื่อยมากพอแล้ว แถมยังมีงานจรเข้ามาอีก ผมไม่รู้จะทำยังไงดี clf.: งาน
• พเนจร    น. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).
• วนจร    วะนะจอน, วะนะจะรก น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
• วเนจร    วะเนจอน น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
• เกินจริง    อัศจรรย์ เหลือเชื่อ ไม่น่าเชื่อ เกินไป เกินหรือน้อยกว่าความเป็นจริง ผิดปกติ เกินธรรมดา