พยู่ห์ คือ

• พะยู่
  น. พยุหะ, กระบวน, หมู่, กองทัพ.

• ยู     ( ถิ่น-พายัพ ) น. ไม้ยุงปัดทำด้วยต้นขัดมอน เรียกว่า ไม้ยู.
• ยู่     ก. บู้, ย่น, เยิน, เช่น ฟันต้นไม้เสียมีดยู่ คมมีดยู่.
• พยุห    พะยุหะ- น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. (ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).
• พยุห-    พะยุหะ- น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. (ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).
• (กฐินพยุห)    มาจาก ลิลิตกระบวนแห่พระกฐินพยุหยาตรา พระนิพนธ์ในสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส
• หูทิพย์    น. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.
• หุ่นพยนต์    -พะยน น. รูปที่ผู้ทรงวิทยาคมเอาวัตถุมาผูกขึ้นแล้วเสกเป่าให้เป็นเหมือนรูปที่มีชีวิต.
• เสนาพยุห์    -พะ- น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).
• เสนาพยูห์    -พะ- น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).
• (กาพย์ห่อโคลง)    มาจาก ประชุมกาพย์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๘
• หัวหน้าพยาบาล    คำทักทายที่ใช้เรียกสตรี น้องสะใภ้ สัตว์ตัวเมียท้องเดียวกัน
• พยุ    พะยุ น. ลมแรง. (ข. พฺยุะ; ป., ส. วายุ).
• พยานเ็ห็นเหตุการณ์    ผู้เ็ห็นเหตุการณ์ ผู้อยู่ในเหตุการณ์ พยานผู้เห็นเหตุการณ์
• พยายามอยู่ห่างจาก    ห่างเหิน อยู่ห่างๆ อยู่ไกลๆ
• ห้องถ่ายทำภาพยนตร์    สถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ ห้องกระจายเสียงวิทยุ โทรทัศน์ ห้องชุดขนาดเล็ก ห้องทำงาน ห้องทำงานช่างเขียน ห้องแสดงรายการวิทยุโทรทัศน์