พยุหเสนา คือ

• น. หมู่เสนา. (ป. พฺยูห + เสนา; ส. วฺยูห + ไสนฺย, วฺยูห + ไสนฺย + อากร).

• พยุ     พะยุ น. ลมแรง. ( ข. พฺยุะ; ป. , ส. วายุ).
• พยุห     พะยุหะ- น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. ( ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสน     น. เสนา, กองทหาร, หมู่ทหาร. ( ป. , ส. เสนา). ๑ น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb 3 O 4 ลักษณะเป็นผงละเอียด สีแดงเข้ม
• เสนา     ๑ เส-นา น. ไพร่พล. ( ป. , ส. ). ๒ เส-นา น. วัดนา, ตรวจสอบที่นา, แสนา ก็ว่า. ( เทียบ ข. แสฺร = นา).
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• เสนาพยุห์    -พะ- น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).
• เสนาพยูห์    -พะ- น. กระบวนทัพ. (ป., ส.).
• หมู่เสนา    พยุหเสนา พยุหแสนยา พยุหแสนยากร
• เสนานี    น. ผู้นำทัพ. (ป., ส.).
• เสนาะ    ๑ สะเหฺนาะ ว. น่าฟัง, เพราะ, เช่น เพลงนี้ไพเราะเสนาะหู; (กลอน) วังเวงใจ, เศร้าใจ, เช่น แถลงปางบำราศห้อง โหยครวญ เสนาะเสน่ห์กำสรวล สั่งแก้ว. (นิ. นรินทร์). (ข. สฺรโณะ ว่า นึกสังเวช สงสาร วังเวงใจ อาล
• เสนาสนะ    เส-นาสะ- น. ที่นอนและที่นั่ง, ที่อยู่. (ใช้เฉพาะพระภิกษุ สามเณร). (ป. เสน + อาสน).
• แสนเสนาะ    -สะเหฺนาะ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

• หรือดูพยุหเสนาตก ไม่มีจุดหมายที่จะทุกข์ทรมาน
• คำจารึกบนอนุสาวรีย์ทหารพยุหเสนาที่ตกระหว่างเวราครูซ
• ดีสั่งพยุหเสนาของเขา ในนามของพระมหากษัตริย์ที่จะโจมตี !
• มอเรียได้รับการดำเนินการ โดยพยุหเสนาของผี
• และเราต่อต้านเขา พยุหเสนาในการต่อสู้เปิด !
• เขาพ่ายแพ้สี่พยุหเสนาโรมัน ก่อนที่จะนำเขาไปส้น ประทานโทษ
• กองทัพของประชาชนขึ้นกับ พยุหเสนาแข็ง
• เร็ว ๆ นี้เราได้พบกับโรมันพยุหเสนา
• ผู้บัญชาการของพยุหเสนา
• พยุหเสนาจะกลับมา บวมยศ