พอกัน คือ

• ว. เสมอกัน, ทัดเทียมกัน, เทียบเท่ากัน, เช่น เก่งพอกัน ฝีมือพอกัน ร้ายพอ ๆ กัน.

• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอก     ๑ ก. หุ้ม เช่น พอกไข่, พูน, โปะให้หนา เช่น พอกแป้ง. ว. โป่งออกมา เช่น คอพอก. ๒ ( กลอน ) ก. โพกผ้า. น. ผ้าโพกคล้ายหมวก. ๓ น.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• พอมีพอกิน    ว. มีฐานะปานกลาง เช่น เขาเป็นคนมีฐานะพอมีพอกิน.
• พอกปูน    ฉาบปูน
• พอกพูน    ก. เพิ่มขึ้นโดยลำดับ เช่น ทรัพย์สินพอกพูน พอกพูนความรู้.
• พอทำพอกิน    ว. พอกินไปวันหนึ่ง ๆ.
• ซึ่งพอกัน    ทัดเทียม เท่าเทียม เสมอภาค ซึ่งเท่ากัน
• การพอกปูน    การฉาบปูน ปูนฉาบ ปูนพอกผนัง ไม้ฉาบปูน
• การพอกพูน    การรวมตัวกันมากขึ้น การเก็บสะสม การเพิ่มจํานวนมากขึ้น
• ชอบพอกัน    สนิทสนมกัน เป็นมิตรกัน
• ซึ่งพอกพูน    ซึ่งเพิ่มพูน
• ความชอบพอกัน    การมีอารมณ์ร่วม ความ สัมพรรค ความดึงดูด ความดึงดูดความสนใจ ความพอใจในการร่วม ความสัมพันธ์อย่างสนิท
• ทําให้พอกพูนขึ้น    ทําให้มากขึ้น ทําให้เพิ่มขึ้น

• เอาแต่เที่ยว ไม่ทำงาน เล่นเอาฮันเตอร์เศร้าพอกัน
• ใช่เลย แบบ " พอกันที " นั่นไม่ใช่สิ่งที่เรากำลังพูด
• คุณคิดว่าชนะกันได้ง่ายๆหรือ พอกันที ที่ฉันเขียน
• พอกันทั้งคู่ ทั้งปีศาจทั้งพลเมืองชั้นสอง งี่เง่า
• โอเคไหม ผมคิดว่าเรื่องหูเราคงพอกันได้แล้ว ใช่ไหม
• แต่ว่าถ้าเราลังเล แล้วภายหน้าเกิดชอบพอกันขึ้นมา ?
• ก็น่าตกใจพอกัน ฉันแค่จำเป็นต้องผ่านมันไปให้ได้
• ความสำเร็จทั้งสองอย่างนี่น่าประหลาดใจพอกันเลย
• แต่ พอกันทีกับการโดนช่วงชิงตำแหน่งที่ฉันสมควรได้
• ยังไงก็ตาม เราจบได้แล้ว พอกันที ไม่นะ ไม่ใช่ที่นี่